Günde en az 2 bardak kahve içiyorum. Özellikle birinin türk diğerinin de sütlü filtre kahve olmasını tercih ediyorum. Sağlığa çok yararlı diyorlar ama bazen beni olumsuz yönde etkiliyor sanırım kafein. O yüzden bu aralar azaltmaya çalışıyorum.
Bir de son günlerde mücadeleye giriştiğim şeker bağımlılığım var :/ Tatlı yediğimde müthiş bir rahatlama, sakinlik, mutluluk.. Yemezsem huysuzlaşıyorum resmen. Bu kadar çok tatlı tüketimi ilerde şeker hastası adayı olabileceğinizin göstergesi olabilirmiş. Abarttığım günleri geride bırakıp bu aralar bu durumu da aşmaya çalışıyorum. Biraz zor oluyor ama.. Aynen sigara krizi gibi bende de arada gelen tatlı krizleri oluyor. İşte öyle zamanlarda kendimi frenliyorum. Umarım aşama kaydederim.
Bugün Ankara yağışlı.. Dün yağan kardan eser kalması, hepsi eridi gitti. Hava gri renkte.. Böyle zamanlarda mum yakmayı seviyorum, hatta kendi dünyamı yaratmayı da.. Bu çekimde olduğu gibi.. Anlık bir konsept bu. İçimden gelen, günümün yarım saatine eşlik edip sonra kaybolan. Birkaç satır karalayıp, bir yudum kahve hüplettiğim bir zaman dilimi. Beni mutlu kılıyor, kafamı dağıtıyor. Ve sonra sizlerle paylaşmak üzere birkaç fotoğrafa dönüşüyor. Hepsi bu...
Not: Kurabiyelere çekim sırasında zarar verilmemiştir :)
Adı bile kokusunu burnumda hissettirecek kadar tutkunuyum , kahvenin . Yanında bir şey olmasına da gerek yok. Damağıma bıraktığı acı tattır beni mutlu eden ;)))
YanıtlaSil